İstanbul’da 103 Aile Sağlığı birimi, il içinde dolmadığı için 2 kez il dışı sözleşmeli aile hekimleri tarafından tercihe açıldığı halde boş durumda, yani 306.472 vatandaşımız aylardır sürdürülen “Herkesin Bir Aile Hekimi Olacak” propagandasına rağmen bir aile hekimi yok (İstanbul’daki 103 boş birimin listesi:

( http://thsk.saglik.gov.tr/Dosya/01/munhal_yer-listesi.xlsx )

Toplamda 148 birim bakanlığın İstanbul’daki çöküşünün bir fotoğrafı değil de nedir?

Bu boş birimlerin hekimlerin özlük hakkı kayıplarına yol açacak şekilde toplum sağlığı merkezlerinden geçici görevlendirmelerle doldurulmaya çalışılması da bir halk sağlığı sorunu olarak önümüzde durmaktadır.
Boş birimler artarken bakanlık tarafından atılmış bir adım yok.

Yine Dünya Sağlık Örgütü İş yüküne dayalı ihtiyacı belirleme yöntemi Birinci Basamak Sağlık Kurumları uygulamasında İstanbul’da 645 aile hekimi birimi ihtiyacı tespit edilmiş durumda.
İller arası tercihe açılmış 103 boş birimin 13 tanesinin odasının dahi bulunmadığı yani sanal birim olduğu bir durumda 645 yeni birimin açılsa dahi tercih edilmeyeceği de apaçık ortada.

(http://www.sagem.gov.tr/isyukune_dayali_personel_ihtiyaci.pdf)

Arabayı atın önüne koşmak denilecek bir şekilde önce doktora sözleşme imzalatıp sonra binayı kendisinin temin edip kiralamasını şart koşarak halk sağlığının iyiye gitmesi nasıl beklenebilir ki?

(http://ailehekimligi.gov.tr/images/stories/Mevzuat/Aile_Hekimligi_Uygulama_Yonetmeligi_25_Ocak_2013.pdf)

MADDE 22 – (1) Aile sağlığı merkezi, Kurum tarafından öngörülen nüfus kriterleri esas alınmak suretiyle sözleşme yapmış bir ya da daha fazla aile hekimi tarafından açılabilir ... MADDE 23 – (1) Aile sağlığı merkezlerinde aşağıda belirtilen asgari fiziki şartlar aranır.

MADDE 24 – (1) Aile sağlığı merkezinde aşağıda belirtilen asgari tıbbi cihaz ve malzemenin faal olarak bulundurulması zorunludur.

(4) Aile hekimlerinin kullanmak zorunda oldukları teknik, tıbbi cihaz,bilgisayar donanımları ile gezici sağlık hizmetlerinin sunumu için gerekli olan motorlu araçlar, esas olarak aile hekimleri tarafı ndan temin edilir.

MADDE 25 – (1) Aile hekimleri,öncelikle bu Yönetmelikteki asgari fiziki şartları haiz, Bakanlık, Kurum veya bağlı kuruluşlara ait sağlık hizmeti vermek amacıyla yapılan binalarda hizmet verirler. Bu imkânın sağlanamaması halinde müdürlüğün onayı ile uygun standartlara sahip bölgedeki diğer mekânlarda da hizmet verebilirler.

Bu yönetmelikte yeterli gördüğü şartlar ile prototip olarak kendi belirlediği “halk sağlığına uygun” bina standartları arasında dağlar kadar fark olan bir Türkiye Halk Sağlığı Kurumu nasıl eşit sağlık hizmeti sunumu sağlayabilir ki?

1 Kasım 2010 günü İstanbul’da uygulamaya başlayan aile hekimliği uygulaması, 4 Kasım 2011 tarihindeki 1. yıl uygulama değerlendirmesinde İstanbul Sağlık Müdürü Dr. Ali İhsan Dokucu tarafından 3.539 hekimin varlığı ile duyurulmuştu.

(http://www.haberturk.com/saglik/haber/685607-aile-hekimligi-bir-yilini-doldurdu)

3447 hekimin varlığı ise Dünya Sağlık Örgütü İş yüküne dayalı ihtiyacı belirleme yöntemi raporunda 2014 senesinin başında açıklanmakta.

Açıklamanın yapıldığı 2011 senesinden 2013 senesine kadar yalnızca TÜİK kayıtlı olarak 536.227 nüfus artışının olduğunu görürsek ne kadar büyük bir halk sağlığı kriziyle karşı karşıya olduğumuzu daha iyi anlayabiliriz.

Hatta http://www.istanbulsaglik.gov.tr/ahweb/ist_ah.aspx adresindeki Temmuz 2011 hedefi olan 3.540 hedefinden bile az bir aile hekimi sayısına sahip İstanbul’da yaşananlar bu kötü tablonun sonucunda olmakta.

http://bbskbs.istanbulsaglik.gov.tr/asbdurum/ adresinde güncelliği tartışmalı olmakla birlikte yakın tarihli tablo bu verimizi de doğrulamakta.

Hekim dışı sağlık personeli arasındaysa durumu daha da vahim kılacak bir tablo söz konusu. Toplum Sağlığı Merkezi ve Aile Sağlığı Merkezinde mesleki formasyonları yok edecek şekilde “Aile Sağlığı Elemanı” olarak isimlendirilmiş hemşire-ebe-sağlık memuru-acil tıp teknisyeni çalışanın İstanbul’da 71,6 dolulukta olması (diğer deyişle %28.4 oranında boşluk olması) dikkat çekicidir.

6511 sağlık personeli olması gerekirken 4.660 sağlık personelinin 657’li ve sözleşmeli olarak var olması 1851 personel ihtiyacına rağmen kamuya niye sağlık personeli alınmadığını sorgulatmaktadır.

http://www.istanbulhalksagligi.gov.tr/document/20140809nyhsbvcfd435thneftghnml.xls

Acaba bu alımın sınırlanması  14 Eylül 2011 tarihindeki Özel Hastaneler ve Sağlık Kuruluşları Derneği’nin (OHSAD) internet sitesinde yayınlanan ve yargıya taşıdığımız bir anlaşma ile mi ilgilidir?

(http://www.istabip.org.tr/dosyalar/hukuk/mutabakatdavasi.pdf)

172 aile hekiminin aile sağlığı elemanı denilen bir sağlık çalışanı arkadaşı olmaksızın çalıştığı bir ortamda nasıl bir sağlık hizmeti verilmesi beklenmektedir?

http://www.istanbulhalksagligi.gov.tr/document/20140809n8%C4%B1kmnbv09hg56yhdsaccv.pdf

Apaçık 172 aile hekimi tek başına çalışırken kamu personeli olmayan alımda yalnızca 33’üne imkan tanınması ne kadar kamu yararınadır?

http://www.istanbulhalksagligi.gov.tr/document/20140809eemnbvgnmvkjhvdcs85695.doc

BENZER HABERLER

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 10: Bir Kehanet Daha

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 9: Kadın Sağlığına Dair Hizmetlerde Tasarruf

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 7: İş Sağlığı Ve Güvenliği Hizmetleri Ticarileştiriliyor

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 6: Kamu Yararı Mı, Özel Şirketlerin Çıkarı Mı?

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 4: Bodrum Katında Verem Dispanseri

Halk Sağlığı Haftası’nın Düşündürdükleri 3: Kızamıkta Avrupa Birincisi, Dünya Üçüncüsüyüz