1. Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultayı


  • Ağustos 25, 2010
  • 2930

I.TIPTA UZMANLIK KURULTAYI SONUÇ BİLDİRGESİ
27 Şubat 1994, İstanbul

1- Temel sağlık hizmetlerine öncelik vermeyen ve kaynak tahsis etmeyen politikalar, hekimlerin genel pratisyenlikten uzmanlığa doğru kaçış isteğini giderek artırmaktadır.

2- Uzmanlık eğitiminin tüm kademelerindeki karar, yürütme ve denetleme mekanizmalarına yön veren politikalarda hekimlik mesleğindeki bilgi beceri birikimine giderek daha az önem verilmekte, konunun gerektirdiği özen gösterilmemektedir.

3- Yönetim kademelerine hakim olan bu tutum, esas işlevi tıbbın belli alanlarında bilgi beceri kazandırmak olan uzmanlık eğitiminin bütününü olumsuz yönde etkilemekte ve ülkemizdeki tıp ortamını tahrip etmektedir.

4- Ortalama mesleki nitelik düzeyi düşerken, ciddi istihdam sorunları hızla gündeme girmekte ve mesleki etik değerler erozyona uğramaktadır.

5- Çeşitli uzmanlık alanlarında nitelikli bir eğitici birikimin olduğu ülkemizde, tıpta uzmanlık eğitiminin ortalama niteliğinin düşük olması kabul edilemez bir durumdur.

6- Karar-organizasyon ve denetleme mekanizmalarının halen Sağlık Bakanlığı ve YÖK tarafından yönetildiği tıpta uzmanlık eğitiminin nitelik ortalamasını ülkemizin ihtiyaçlarına cevap verebilecek düzeye yükseltmek, bir dizi karmaşık sorunun çözümüne bağlı görünmektedir.

7- Tıpta uzmanlık eğitiminin ciddi sorunlarını adım adım çözebilmek, uzmanlık eğitiminin çeşitli kademelerinde fiilen yer alan ve sonuçlarından doğrudan etkilenen tüm tarafların söz ve karar sahibi olarak katılacakları geniş bir işbirliğini gerektirmektedir.

8- Uzman hekimlikteki niteliğin yükseltilmesi, eğitimin standartlarının, hükümetlerden doğrudan etkilenmeyen bir ulusal kurum tarafından belirlenip denetlenmesine bağlı görünmektedir.

9- Tıpta uzmanlık eğitiminde reform yapılması şikayet etmekten daha fazla şeylere ihtiyaç göstermektedir.

10- Uzmanlık eğitiminde hekimler arasında bir fikir birliğinin oluşması ile bu Kurultay�da güçlü bir adım atılmış olmakla beraber, bu yöndeki çabanın artırılması gerekmektedir.

11- Üzerinde birleşilen fikirleri uygulamada hekimler arasında yaygın bir kararlılık, irade ve bu iradeye dayanarak sürekli bir programı uygulamak gerekmektedir.

12- Uzmanlık eğitiminin tüm kademelerinde, siyasi müdahaleden etkilenmeyen bir karar mekanizmasının ve özerkleşmenin kendiliğinden oluşmasını beklemek gerçekçi görünmemektedir.

13- Bu durum gözönüne alınarak, 27 Şubat 1994 Tıpta Uzmanlık Eğitimi Kurultayı�nın sonuçlarını izlemek ve bu alandaki çalışmaları gerçekleştirmek üzere;
Tıpta Uzmanlık Dernekleri, Türk Tabipleri Birliği, Sağlık Bakanlığı ve SSKEğitimHastaneleri ve Tıp Fakültelerinin saptayacağı temsilcilerden oluşan �Tıpta Uzmanlık Kurulu�oluşturulması ve bu kurulun sekreterliğini Türk Tabipleri Birliği�nin yürütmesi benimsenmiştir.


Bu HABERİ Paylaş!